Bilinmezlik Şiiri - Cahit Karaç

GAİP

Her zaman ölüm gelmez akla.
Beklenmedik bir anda,
Ayağın takılırsa, bir taşa,
Gören gözün, görmez olur.

Hakkın sırrı erişilmez olur.
Bu yolda giden, kaybolur.
İnsan tökezleyip düşer, bir çukura.
Çukur onu görünmez eder.

İnsan akıllı olmayıp düşerse yere
Başa ne gelir, önceden bilinmez.
İnsan akıllı olmazsa; tecelli etmez.
Rabbin temennisi.

Sen, gece – gündüz demeden,
Karanlıkta gidersen yola,
Rüzgâr izini silip, üstünü örter.
Yol seni, görünmez eder.

Hayat bu, nerede başlar,
Nerede biter, önceden bilinmez.
Geceyi gündüzü ayırt etmeyenin,
Bu işlere gücü yetmez, aklı ermez.

İnsanın aklı erip, gücü yetse;
Gaibin bilinmez, sırrını çözüp,
Geleceği akıl edip, bilmiş olsa;
Belki ölüm, kalkardı ortadan,
Toprak bizi, ölümsüz ederdi..!

28.10.2018
Cahit KARAÇ