Gecenin karanlığı sabahın aydınlığına kavuştu.
Ay'ın parlaklığı yerini Güneş'in sıcaklığına.
Gitmeye yeltenen aklımda gelmiş gibi yerine.
Karanlıkla aydınlığın arasında bir bilinmezlik Ülkesine yol almıştı oysa bıraktığım da.
Beklemek gerek otursun diye beyindeki taşlar.
Sabretmek gerek hücrelerin yenilenmesini.
Uykuya bırakmak gerek yüreği telaşıyla...
Kayıt Tarihi : 19.8.2019 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!