Doyumsuzca hazırlanan bir karanlıkta,
Haykırıp ta söyleyemeyeceğim sözler gelir aklıma,
Simsiyah saçlarına inat, daha da siyahtı yay kaşları.
Gözlerinde gözlerimi göremediğimde,
Bir derinlik, bir bilinmezlik gelirdi aklıma,
Kendimde aradığım bulamadığım
O huzur, o mutluluk,
Toplanmış, hareketsizce bakıyor karşımda.
Sonsuzluğu’nda bir sonu var gibi
Aşkında bir sonu var mı?
Bilinmez.
En güzeli bilinmezlik değil mi zaten,
“Seni seviyorum” demek,
Sonsuza dek bilinmezlikte güzelleşecek.
Kayıt Tarihi : 29.8.2002 21:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Davran](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/08/29/bilinmezlik-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!