Hayat hoyratça
Harcarken günlerimizi
Kimi zaman bilmeden,
Bu kocaman dünyada
Öylesine rastladığımız
Biriyle kuruyoruz
Bütün düşlerimizi,
Bazen en yanlış
Karşılaşmayla,
Kabusa dönüyor
Düşlerimiz,
Canımız acıyor,
İnciniyor yüreğimiz,
Pişmanlık duyuyoruz.
Yaşamımızı insanların
Üstüne kurmamalıydık,
Onlar bizi bırakıp
Giderken böyle acımasız,
Derken hataları
Affeden yegane şey
Geliyor unutmak,
Sonra geçiyor zaman,
Harcanırken günlerimiz
Ömürden bir bir,
Yine öylesine rastladığımız
Biriyle yeni bir düş
Yakalıyor bizi,
Sarıyor yüreğimizi
Geçmez dediğimiz
Yaralarını, incinmişliğini,
Tüm acılar bitiyor
Onun yanında,
Tanrım şükürler olsun
Derken, bu defa dökülen
Sevinç gözyaşları oluyor
Yanaklarımızdan…
19.02.2009
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!