Bilinmezliğin İç Sıkıntısı

Yine bir senli geceyle örttüm üstümü
Yarın güneşin parçalı ışıkları sürülecek
Gün doğumuna
Bir yaşam duracak içimde gözleri kapalı
Ruhum başucunda nöbet bekleyecek
Ellerim nefesinden nem aldığında
Geri dönüşünü kutlayacağım güneşin
Muhteşem dönüşüne gözlerimdeki bulut ağlayacak
Bildiğim tüm dualarımı ettim şafakta
Korkma ey sevgili! .. güneş geri dönecek
İlaç kokan duvarlarda yankılanacak sesim
Derinden duyacaksın yüreğimdeki
Sevdiğin gönül şarkılarını,
Bilinmezliği beklemek Kâbustur ruhlara
İçinde nefes almaz dünyalar boğulur
Güneş durur gece ile gündüz arasında
Griye döner yaşam ışıklar söner
Ne ölüm ne yaşamdır bu,renkler solar
Güneşin doğuşunu görene dek yaşam durur
Sen bilirsin ey sevgili! ..geleceğin yolu
Kaç kez sildin gözlerimdeki bulutları
Kaç kez tuttun ellerimi
Ellerimden düşmeden umutları
Ağlıyorken yakamozlarda gözleri dolu
Sensizlik tenha sokaklar gibi içimde
Sen yırtarsın bu sessizliği ses verdiğinde
Boğazımda bir bıçak darbesi hıçkırıklarımı kesen
Gözlerimde iki damla tomurcuk sana dair
Hüzün bulutları kararırken içimde
Yıldız düşmüş göletlerden doğacaksın
Ufuk çizgisinden bir sabah yeliyle
Güneşin o en gülümseyen haliyle...

Ahmet TIĞLI 18.5.2008 (Sevgi Merdivenleri)