İsmi yok kaygılar, 'Karaca' bir gölge düştü yüzüme,
Cem'in sesi hala kulaklarımda:
'Hep Kahır! '
Nereye kadar?
Adına hiç bir şey diyemiyorum.
Lügatim yetmiyor,
Tarifi yok.
Hat safhada umutsuzluğum.
Bir süresi var mı çıkarsızlığın, bilmiyorum.
Ne yudum aldım herhangi bir içkinin kadehinden
Ne de bir nefes en hakiki kenevirden.
Yinede alıkoyamıyorum beni kendimden.
Düşüncelerin odak noktasındayım.
Sorular soruyorum.
Ardı ardına sorular...
Birine yanıt ararken bir diğeri geliyor peşinden.
'Kimin ben?
Neyim, mesela
Bir amacım var mı, bilmeliyim.
Ne içinim? '
Korkuyorum cevap vermekten.
Bilinmezlerdeyim,
Kendimi bilemiyorum.
Kayıt Tarihi : 16.4.2008 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!