Bilinmezler Denkleminde Bilinmezim

Her şeye bir mana kazandırmaktan yoruldum
Şizofrenice sevdalar yaşadım ve yaşattım ruhumda
Hayat fırtınalarında savruldum
Her fırtına bir çentik açtı kalbimde
Yüreğim yaralar içinde kanıyor
Her fırtına sonrası karlar yağdı başıma
Saçlarım bembeyaz
Ruhum donuyor
Tutunduğum her şey elimde kalıyor
Daha umutlarım var diyorum
Düşleyeceğim hayallerim var
Yaşanacak yarınlarım var
Var işte, hayata tutunmak için nedenlerim var diyorum
Nedensiz bir şeyler oluyor
Sorumlu ben değilim suçlu ben değilim
O şey gelip beni buluyor
Hayallerimi yarınlarımı
Hayata tutunmak için var ettiğim nedenlerimi yıkıp gidiyor
Bir ben kalıyorum çalınan hayatımın ardında
Mağdur benim ama hırsızı bilmiyorum…

Beynim düşüncelerle çıldırma noktasında
Her olayı bir yerlerle ilişkilendirmekten
Her olan bitene bir neden aramaktan yoruldum
Olan biten her şeye kader demekte
Kaderi kadere yüklemek de kolaycılık
Attığı her adımda kendi kaderini kendi yazan insanoğlu
İradesiyle aldığı kararı çabasıyla desteklediği müddetçe kazanıyorsa
Hiç bir şey yapmadan sadece olacakları bekleyenler
Neden hep hayattan şikâyet eder
Var mı böyle bir hakları…

Bilmediğim o kadar çok şey var ki
Bilinmezler denkleminde bilinmezim
X ben olurken y yi arıyorum
X eşittir sıfır
X artı y eşittir bir
Y eksi x eşittir sıfır
Bir olanda yok olmak varken
Hayatı anlamaya çalışmanın anlamsızlığını anlıyorum
Herkesi kendi bilinmeyen iç denklemleriyle baş başa bırakıyorum…

©
20 – 03 – 2017 / 01 : 20