Güneş tüm haşmetiyle doğar şehrin üstüne
Bir hatırlayış, bir ağlayış tutar silkeler beni
Acılar hükmeder gözlerimin ülkesine
Çare yok, çare yok söküp atsam şu teni
Nehirlerin pastoral türküsü yayılır dağlara
Avuçlarımıza aşinaydı hüzün çiçekleri
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta