Bilinmez iklimdesin Şiiri - Fetih Sait A ...

biliyorum sen yine parmaklarımın ucunda
yaşıyorsun herşeyi
giitkçe uzayan gecellerin ıssızlığında
gecelerden inliyorsun yıldızlara
yüreğime sıkıştırıyorsun yalnızlığını
teninde gezerken bazı şeylerin soğukluğu
sevmediğin şarkılar çınlıyor kulaklarında
kendine yabancılılaşıyorsun yavaş yavaş
gözlerin kayıp gidiyor bilinmez bir iklimde
güneşin kanıyor.....
artık kimsesizliklerin geziniyor parmak uçlarında
uyanamıyorsun yeni sabahlara
puslu bir gecede ellerinin arasından kayıp gidiyor
ömrünün son yaprağı
yenik düşüyorsun aşkına....
ömrünün kurumuş son yaprağı
yeşeriyor,yeni doğmuş güneş gibi...
yenik düşüyorsun sevdana...
kapkaranlık gecelerin
kefeninin beyazlığında aydınlanıyor
ölüyorsun kalbinde
insanlık ölüyor
sen ölüyorsun
ama aşkın
ama bitmeyen sevgin
ÖLMÜYOR.....
SİENTO