Bilinmez-ıı Şiiri - Kürşat Sezgin

Bir bilinmez şairin üzerine saldırıyor.
Saatlerdir intihar etmemi bekliyorlar
belkide ederim
Ne düşüklerini tahmin edebiliyorum
gizli kapaklı bir amaçları var -ölümüme dair,
Saatler geçiyor
hepsi ayrı bir kanattan saldırıyor bana,
'Geceleyin pes edecekleri çok belli'
diye geçiriyorum içimden
Bu düşünceye tutunup
yaralarımdan akan kanı
benekli bir orkideye yönlendiriyorum
orkide soluveriyor,
Dizlerim dayanamayıp kırılıyor çamura
kaşlarımı çatıp göğe el açıyorum yardım istermişçesine
Çalap bunu görüyor gibi
içimden geçenleri okumuş
bu yüzden kırık bana
buna karşılık ölümümü istiyor
önlemek ya da kurtarmak istemiyor,
Diğer yaşamlardan yetinip
ölümüme odaklanıyor
Gökten bir delik açıp ölüm anımı merakla seyrediyor
Gülümsemesi aydan bana yansıyor
Buna inat dizlerimi daha da batırıyorum çamura
Derince açılmış yaralarımdan küçük etler koparıp kahkaha atıyorum
Çalap yakalandığını anlıyor
ölmenin bana uygun olmadığını geçiriyor aklından yine de tam emin değil
Fakat ben artık gücümün kalmadığını
önümdeki uçurumdan düşüp
cesedimin paramparça olacağını
ardından üzerime kayaların düşeceğini
koyun başlı tilkilerin başıma üşüştüğünü
birkaç dakika dayanabileceklerini ve hemen unutacaklarını
düşünüyorum
Çalap ta aynı şeyleri düşünüyor
Uçurum giderek yanıma yaklaşıyor
Kafamı iki kez art arda hayır gibisine sallıyorum
Kalp atışlarım hızlanıyor
derin nefesler alıyorum
Bir gülümseme geliyor aklıma
kendi gülümsemem
ardından iç geçiriyorum
Büyük bir hızla yere doğru süzülüyorum
Bir bilinmezin gözleriyle beraber