Takvimlere küsmüş gecemin soğuk karanlığında
Hüzün dolar kalbimin bilinmez, kuytu bir yanına
Sokak lambaları görünmemişti hiç bu kadar hırçın
Ne durursunuz keder ve hüzün hadi karanlıklara kaçın
Es deli rüzgâr, es ki soğusun kaynayan yüreğim
Ben bu yanan yürekle, söyle nerelere gideyim
Akla sen gelirsin istenmez, olmadık bir anda
Boşanır derdim, kederim bir göz damlasıyla
Soğuk ve sert banklar, verip durur bel sancısı
Akar gözden yaşlar sayamadım acep bu kaçıncısı
Dizlerim isyan eder, taşıyamaz bu ağır yükü
Şu iki damla gözyaşı da talihsiz bedenin süsü
Ustam derinden üfle, üfle şu yanık, içli klarnete
Belki silinir pası da, faydan dokunur kalbime
Kaşlar çatık, yüz solgun, beden eğri büğrü
Gözü yaşlı beklerim özlenen, o vuslat gününü
Sen hep düşte gör, hayali süslesin hülyalarını
Yar görmez amma, yaradan görür çırpınışlarını
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 23:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!