BİLİNMEZ ACIM
Bir gün ben burada yıkılsam ölsem
Ne anam var ne baba nede var bacım
Bir köşeye sinip yığılsam kalsam
Kimse hissetmez ki bilinmez acım
Garibim kimsem yok yanacak derdim
Bazen düşünürüm ben ne diye geldim
Kendimi bir boşlukta yalınız buldum
O zaman gözlerime yetiyor gücüm
Herkes dar ma dağın serpildi gitti
Zalim gurbet gark la hepsini yuttu
Gidenler arkasını sildi unuttu
Düşündükçe bir kat artıyor acım
Allah kız vermedi ağıtım yaksın
Beklesin babanın yoluna baksın
Akşam uzatınca çorabım çeksin
Bende görseydim telli duvaklı tacın
Üç oğlum var ikisi görevli gitti
Onlarda el oldular evlatlık bitti
korkmazım konuşamaz ağzını tuttu
Aklıma geldikçe benim artıyor acım
02/11/2007
İrfan KORKMAZ
Kayıt Tarihi : 12.6.2009 07:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!