Bilinmez Şiiri - Gökmen Çebitürk

Şu karşımda duran toraman dağlar
Ne gizler saklar ardında bilinmez;
Koyvermez varam dost iline,
Anam ağlar yârim ağlar bilinmez.

Şu yüceden uçan mesut kuşlar
Ne diyarlar aşar gelir bilinmez;
Yardan haber eden turnalar,
Varır mı bu yâd ellere bilinmez.

Hep bir umut bekleyerek yaşadım,
Yarınlara güvenilir mi bilinmez;
Her yüze güleni bağrıma bastım,
Vefalı mıdır daş mı çıkar bilinmez.

Gurbet mapus bana, hasret artık zulüm oldu;
Biter mi yollar, kavuşur mu dağlar bilinmez.
“Can” kırık kafeste duran kuş oldu;
Diner mi hicran, sağalır mı yâre bilinmez.

(İstanbul, 10.02.1989)