Bilinmez. Şiiri - Fehmi Tazegül

Canlılar sevinir toprağın yeşilliğinde,
Yağmur yağdı yaşlar kaldı çimende.
Bülbüller isyan eder böyle bir günde.
Bu çimen bizim yarın kim bilir kimin.

Akıllar fikirler devreye girmeli bu işte.
Yıldızlar parlarken başladı dönmeye.
Bize hesabını sorar bu güzelim kubbe.
Önceden bilmiyordun bu kainatı sen.

Dallardan meyveyi toplarsın her gün.
Seherin yelleri estiğinde cezası gülün.
Bakar güllere çırpınır yüreği bülbülün.
İnsanlara mutluluktur gülecek yüzler.

Fehmi.
Açan çiçekler açarak aniden kayboldu.
Kuşlar yurtlarından hep göçerek ayrıldı.
Arılar uçtu havada çiçekleri aradı durdu.
Yaşadığı doğanın değerini bilmez insan.