Bilinmez Şiiri - İbrahim Halil Özdemir

Kocaman bir bilinmezlik ülkesi şimdi içim
Bir yol koydular önüme bir demdir ne biçim
Bilinmez, alın yazım kara lekeyle örselenmiş
Hiçbir silgi hiçbir daksil silemez
Kaderin cilvesi kapı eşiğinden güzellikler dilemez
Bir yol var önümde bu yolda araç benim şoför ben
Yolun sonu bilinmez
Bir ufuk çizgisi gibi dibimde görülen şafağın en müphem şekli
Şafak'tan sonra günyüzü görülmez
Sana senden bahsetsem kulaklarından kimse o pası silemez
Dudaklarımda bal tesirini kimse götüremez
Ellerime konan kelebekli ellerininin tesirini kimse hayal edemez
Bir yol önümde ey asude'm herkesin kavgası ekmekti
Benim kavgam nefes almakmış
Nefesimin Asude olduğunu kimseler fark edemez.
Kağıdı katlayıp raflara koyacağım
Kimse bir asır kontrol etmez
Kalemim kaşlarında tutuklu kaldı artık tek bir harf bile yazamaz
Kapalı kapılar önünde zihnimden senden gayrı söz dökülmez
Şimdilik mutlu hayaller diliyorum herkese
Hayallerin yarım kaldığı dünyada hayal kurmak kadar güzel bir şeyin olmadığını da kimseler bilemez