Mutluluğumu arıyorum,
Hayallerime dalıyorum,
Bilinmezimle yaşıyorum,
Aklımdan çıkaramıyorum.
Alıp beni asla koparma,
Gözlerindense hiç ayırma,
Bilinmezimle yaşıyorum,
Tadını, tuzunu bırakma.
Gidip düşlerin treninde,
Lokomotifin de önünde,
Bilinmezimle yaşıyorum,
Hep sevginin en derininde.
Hayatımın son durağında
Bitmeyen soğuk raylarında,
Bilinmezimle yaşıyorum,
Giderek Sevgi’nin Garı’nda.
Bu katarın adı da yoktur,
Kalemi ve kâğıdı çoktur,
Bilinmezimle yaşıyorum,
Sevgi kalbe giren bir oktur.
Şanlıurfa, 24.01.2021; 23:55
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 24.1.2021 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!