Bilinmez Şiiri - Murat Uyav

Zannetme ki gördüğün tek bir şey boşa,
Her gördüğünün bir sırrı var bilinmez.
Ehli irfan kalbidir, her şey gider hoşa,
Hak edeni paylarlar, kızan kim bilinmez.

Bir zerrede görmedinse, kürre gelir göze,
Bak şu göklere boşluk mu var, ama bilinmez.
Yüzlerle oynaştın, yetmedi mi dön öze,
Özden öze yol vardır, lakin bilinmez.

Mahzun olma, bilinmezlerin bilinmezi var,
Hangi sır seni cennete taşır bilinmez.
Hangi dert ezeli, hepsinin dermanı var,
Hangi niyet seni huzura taşır bilinmez.

Cuma, kesrette vahdet görene ayan,
Bir olmayan neyi kutladı bilinmez.
Üç er kişi olursa farzdır, ehildir yazan,
Mücadele yedi yazar, asıl dördüncü bilinmez.