...ve Eylül’e küsen yapraklar,
dostluk etmeye geldi, sonbaharda.
Bu deli, bu aşık, bu uslanmaz,
İnadına sararmış yapraklar...
Sonbaharın ortasında bir adam,
Açmış ellerini dua ediyor.
Uçmuş...Kimbilir nereye gidiyor.
Dört yanında kara kara topraklar.
Kayıt Tarihi : 2.4.2005 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!