Ölüm diye bilinmeyen , bir diyardan dönüyorum
Yaşamı ellerimle yoğurup gittiğim yol.
Arapsaçı , dolaşık labirentler geçerek
Kendimde kaybolarak, her hücreme girerek.
Silerek hafızamı , formatlayıp yeniden
Yolumu yitirerek, nasıl yeniden buldum
Gerçeğin ötesinde , inanın , bilmiyorum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim