Bilinmeyenler Şiiri - Adem Güçlü

Sigarayı rüzgara karşı yakarken
Kül tablasında bekletiliyordu mutluluk
Rüzgâr olup savurmakta vardı kendini,ateş olup doğmakta

Kaldırım taşlarından denize yuvarlanıyordu bağırışlar
Kimse duymuyor,öylece boğuluyordu

Karşıyaka'dan ekmek taşıyordu martılar,bizden gibi koparıp bağırışlara atıyordu
Zeki görünüşlüydü,pis paltosu yakışmıyordu İzmir'e
Saat kulesine saati sormadık hiç
Zaten o da bugünü göstermiyordu

Palmiyelerin ne farkı var ki en küçük çiçekten?
Burasına hep uzak deniliyordu, yakın bildiğimiz bütün saatler hep geçmişi özletiyordu

Kemer,altından değerli sanıyordu kendini
Oysa kemerde altından doğuyordu bilseler
Denize bağırıyorduk görmedik diye
Doğu; batı,kuzey,güney ve bilinmeyenler