Bilinmeyene Yolculuk! Şiiri - Ahmet Emer

Uyandım gecenin bir anında
Sabaha yakın tan yeri ağarmaya yakın
Ötmedi ne bir horoz ne bir kuş ama ezana yakın
* * *
Neden uyandım bilmem, uyandım işte
* * *
Kerpiçten üstü toprak örtülü tek katlı yapı
Oda oda bölümler içinde üç beş kişi yaşayan insanlar
Kimi yaşlı kimi orta yaşlarda ama hepsi de umarsız
Ağlaşırlar geleceğine
Ağlaşırlar bilinmeze
Ağlaşırlar kaderlerine/yazgılarına ters giden daha doğrusu gitmeyen yaşamlarına
Kapandı gıcırdayan eski kapıları han görünüşünde gariban malikanenin
Bir ikindi üzeriydi güneşin son kızıllığı vurmuş duvarlarına alacalı
Göç var bilinmeze
Nereye kiminle nasıl bilinmez
Yolculuk mu derler adına göç mü kuşun kanadına
* * *
Ayrılık var birbirlerine
Ayrılık malikanelerine
Ayrılık kötü giden kadere
Ama nereye
Kiminle
Nasıl
Belirsizliğe
Ölüm dedikleri bu mu acaba
Yani ben öldüm mü
Öldümse bu can bu ten bu nefes niye
Ağla anam babam ağla
Ağla geleceğine arkadaşım
* * *
Neydi insanları böyle huzursuz eden
Neydi göçe zorlayan
Bölüşemedik ne vardı
Neydi boşluğa düşüren
Bilinmez
Ağlaşırlar insanlar
Ağlaşırlar geleceğine
Nereye
kiminle
nasıl
bilinmeze? ! .