Bilinmeyene Doğru

Kıvılcımlar yaşanıyordu sanki bazen bilinmeze
Dokunmaktı sanırım hatırlanılmayan her şeye
Gülügen süzülüşlerde nazenin duruş olsun diye
Mutlu olmak buymuş demezdim bazen serilirdim

Selvi ağacının gölgesinde serinlikler etrafında
Göremeden kabul etmek isterdi ki deli gönül
Yırtık fanila üstümde eğreti bir canlılıkla beraber
Havasını Teneffüs edip bıraktığım hava bir ipti sanki

Üşümüştüm lakin hava pek de soğuk değildi
Düşler di ağlayıp düşe yorduğum vurulmuştum
Gözlerimi içinden dışına doğru gözlemeklimiydi
Bilmem ama üç denklem bilmecesiydi artık hayat

Kalmıştım yol ortasında fazla düşünemeden
Uğraşlarım var olsun düşlerimi korusun diye