Bilinmeyene-2 Şiiri - Nuri Küçük

Adın ne biliyormuyum,
Sen kimsin?
Ben kimim? burası neresi?
Zaman kaç?
Sorular sarhoşluğunda dönerken dünya,ışık misali sen.
İsmini bilmediğim.
Yalnızca sevebileceğim.
Sevgiler bile bahane olmuşken,
Gelmiş bulunduğum şu kara delik dünyaya,
Yoruldukça yorulduğum yelkovan akrep kovalamacası.
Şehrin ışıkları yanarken,
Mevsimler birbiri ardına geçerken,
Yıldızlar bile tozlanmışken,hatılar gibi...
Gençliğim gibi...
Henüz yeni başlamışken sokak kavgalarımız,
Henüz daha ilk arkadaşım ihanet etmişken,
Henüz daha hayata ve sana küsmemişken...
Şimdi sigaralar var ceplerimde.
Şimdi tütün kokuyor,saçlarını okşadığım parmaklarım.
Şimdi yok ağlamalarım,yersiz nefes alamayışlarım.
Ve geceleri ismini sayıklayışlarım.
Nedenini ve niçinini bilemdiğim bu terkedişin,
Kan davası misali...
Ve fırat kadar,kızılırmak kadar soğuk...
Nerede olduğunu merak etmeyişim.
Şiirlerimizi yakıp keyifle seyredişim.
Kapatıp kapılarımı bir daha açmayışım.
Resimlerini yırtıp,hayatıma dair ne var ne yoksa tavan arasına kaldırışım.
Haa...
Birde habersiz giderken,sapladığın kara saplı bıçak var tabi...
Sana dair tek onu sakladım işte.
Yeni aşklarını sırtından vurayım diye...
Neden yalnızsın?
Neden kimse yok hayatında?
Hani sen aydın?
Hemde hiç tutulmayan?
Önüne bulutu bile koymayan.
Oysa bak haftalardır ay falan yok gökyüzünde.
Kara bulutlar var hayatında.
Kapkara...
Ve kan kırmızı yağmurların var.
Avuçlarına avuçlarına yağan...

Dün bir resim aldım.
Odamın duvarına asmak için.
Seninkileri söktüğüm yere.
O kadar güzelki...
Rengarenk gözleri var resmin...
Yemyeşil...
Hayata bağlarcasına.
Sanki aşkın tarifi.
Tabiat misali geniş.
Ve bir o kadar derin.
Şimdi aklım fikrim o.
Aklım fikrim.
Ne akrep ne yelkovan.
Zaman yok odamda.
Hayatımda.
Sende yoksun artık.
Terazinin kefesine bile koymuyorum seni.
Çünkü onun sadece gözleri senin hayatından ağır gelir.
Bidaha,bidaha geriye dönermiyim dersin?
Aslamı?
Doğru bildin.
Asla.
Sen ve seni alıp gitmişken hayatımdan,
Ve hayatımı bulmuşken ben,
Lanetolası hayatında iyi yaşa! ! !
Haa...
Sen,yeşil gözlü...
Sen mi?
Seni seviyorum ya yetmez mi?
Tepeden tırnağa sevmek bu.
Bu sefer o dikeni bir ömür tutarım gül uğruna.
Senin uğruna...
Sen,sen o kadar güzelsinki...
Boşuna bekleme...
Şiirlerin ömrü yetmez seni anlatmaya.
Benim ömrüm yetmez seni sevmeye...
Şu kadarını bilki...
HULYAMSIN...