Bilinmeyen Zamanı Beklemek Şiiri - Vayo ...

Hava bozuyordu, kara bulutlar,
Kararsız geçiyordu.
Yağmur, gökyüzünde sanki yağmak
İçin, sancılar çekiyordu!

Bulutlar; yağmurları doğurmak, istiyordu.
içinde, gizli bir yara sızlıyordu...
Şu an, gökyüzünü; ruhuna benzetiyordu...

Birikmiş hasret enerjisini,
Gözlerinden gizlice, içine doğru,
Çişil çişil döküyordu...
Mutluydu.

Uzun zaman sonra, ilk defa "mutlu" oluyordu
Sıcak bir günde, sanki; gölgede oturmuş,
Ayaklarını, dere de serinletiyordu...

O, bir rüzgar olmak istiyordu.
Delice esmek!
Yağmur bulutlarını, patlatmak!

Boğazında düğümlenen, cümleleri,
Söylemek, çözmek!...
Oysa; tek yapabileceği; ne zaman geleceği,
Bilinmeyen bir zamanı beklemekti...

V.Kayra