Bilinmeyen yalnızlıklar
Hep vuslata aşıklar.
Karanlığı bile ürküten kuytularda
Camı buğulanmış loş bir odada
Görmez kimseler
Duymaz kimseler
Ondan gayrı.
Bilinmeyen yalnızlıklar
Hep vuslata aşıklar.
Baharı bekleyen bir ağaç
Yağmura hasret sahralar misali
Özlerler
Sabreder, beklerler.
Bilinmeyen yalnızlıklar
Hep vuslata aşıklar.
Kayıt Tarihi : 8.11.2015 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!