Bilinmeyen Bir Zaman Şiiri - Senem Demir

Sen yokken korkuyorum geceleri.
Hava kararıyor sessizlik başlıyor.
Bir yandan hüzün, bir yandan kâbus çöküyor.
Ufak tıkırtılar de gölgeler canavar oluyor.
Canavarın uzun elleri boğazımı sıkıyor..
Uyumak mı?
Ne mümkün.
Sen yoksan uyuyamıyorum geceleri.
Hayır! Yanlış anlama.
Çalı kuşun dimdik ayakta.
İki kişilik bakıyorum uzaklara.
Uzaklarda bekleyen umutlara koşuyorum.
Senin karanlığına inatla izliyorum güneşin doğuşunu.
Zaten güneşte geceye inat doğmuyor mu her sabah.
Yıldızlar karanlığa inat parlamıyor mu?
Güneşi, yıldızları, denizi izliyorum senin yokluğuna senin tutsaklığına inatla.
Sen bendesin bende sende.
Senin gibi bakıyorum çiçek açan ağaçlara.
Yağmur yağıyor senin gibi ıslanıyorum sokaklarda.
Senin gibi haykırıyorum sevdamı dağlara, taşlara.
Ve seni senin gibi seviyor, senin gibi özlüyorum.
Kısacası ben seni adam gibi seviyorum.