Bilinmeyen Bir Kadının Mektupları II

Saymıyorum artık bugün kaçıncı
Kaçıncı şairin yırtılan kağıdı
Hakkı ödenmez kalemin
En sonunda paramparça kaldı
Bekledim yarım ay parmaklarını
Dolunay geldi kalmadı yarımı
Bir sen gelmedin
Benden o kadar uzakta
Bilinmeyen bir kadının mektupları
Her gece meçhul kutularda
Süzülmüyor duman artık havada
Üzülüyor şair boş bir otogarda
Havalar soğudu üşüme oralarda
Şair zaten üşümez
Bilinmeyen kokun hâlâ buralarda
Düşündüm yarım saat
Saçımı okşayan eller
Sonra gitti hayalet
Geriye kaldı düşler
Dur dedim duramadım
Sen de durdu farz et
Hadi uyu şair adam
Beklemekle geçmez sabret
Sen beklersin de
Bilinmeyen kadının mektupları
Anlaşılır diye farz et
İyi geceler şair adam
İyiyse geceler
Şairse kalemler
Bekle sen de gülene dek...