Bilinmeyen Aşk Şiiri - Cengiz Erdoğan

Küçük bir görüştü
Ve nazlı bir oturuş…
O an pembe hayaller başladı
Pembe gittikçe koyulaştı
Tozpembe oldu
Yolculuk başladı hayaller diyarına
İstek oldu, arzu oldu,
Sensiz olmaz oldu…
Arzular seni arzuladı
İstekler seni istedi
Gözler seni aradı…

Sabaha kadar hiç kırpmadan
Açıkgözlerle uyunuldu
Hep seni özleyerek
Sabaha karşı gözler kapandı
Çünkü
Seni düşünerek uyanılacaktı

Hiç konuşulmadı
Masum bakışlarla
Hep takip edildi
Sürekli özlendi
Bilinmeyen aşkla
Ardına bakarak sürüklendi
Bilinmeyen bilinmeze doğru

Bir gün gözlerini gördü
Ama göremedi
Görmek istediğini
Yine de kendini avuttu
Çünkü
Kendini görmüştü
O gözlerde…
O gözleri unutamadı
Unutmayı da istemedi