Hayatta insanın dostu, düşmanı,
Dar güne girdikten sonra bilinir.
Dünyada insanın dini, imanı,
Sanma istedikten sonra bilinir.
Ey arkadaş çalma sakın her telden,
Tedbiri, tekbirle bırakma elden.
Ne zarar gelecek deme şu yelden,
İş işten geçtikten sonra bilinir.
“Beşer şaşar” denmiş var bir hikmeti;
Taç olsa başına koyma zilleti,
Dik duran bir başın gerçek kıymeti,
Ancak eğildikten sonra bilinir.
YAŞ’ım, bu dünyada huzur arama,
Ne ilksin, ne sonsun sen bu drama,
Feryadın sağ iken duyulur ama
Kıymetin öldükten sonra bilinir.
15.01.1978
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 10.9.2014 20:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/10/bilinenler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!