Gönül elbette hep mutlu olmayı,
gözler hep gülmeyi,
dudaklar hep tebessüm etmeyi ister…
Gönül arada bir hüzünlenmezse,
gözlerden arada yaş akmazsa,
dudaklar ağlamaklı olmazsa,
insan bilir mi mutluluğun kıymetini…
Çokça sevinme ki hüzün kıskanmasın,
çokça gülmesin gözlerin yaş olsun arada,
hep tebessüm etme de kıskanmasın hüznün….
Kimseyi kırma, ederine göre davran ama çirkefleşme,
kimseyi çekiştirme, nasılsa bilir herkes kendini,
kimseyi yarı yolda bırakma, verdiğin sözü tut ki, adın çıkmasın dokuza…
Boş konuşma, kelamı bilmiyorsan sus.
Yerinde davran, taziye evinde kahkaha atma.
gideceğin yere vaktinde var, ananı belletme… /Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 20.3.2016 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!