uyandığında saat sabah dokuzu geçiyordu. gözlerini yine kapattı ve uykuya daldı. tekrar uyandığında aradan bir saatten fazla bir süre geçmişti. odanın içerisi karanlık değildi. dün gece perdeleri güzelce örtmemişti. fakat bunu bilinçli yapmamıştı.
iki perdenin birleşmesi gereken yerden güneş odanın içerisine dalıyordu. hatta güneş perdenin soldan açıklık verdiği yerden de varlığını belirtiyordu. perdesi hiçbir zaman soldan açıklık vermezdi, buna dikkat ederdi. dün gece perdeleri örterken bunu bilinçli yapmamıştı.
ve o noktadan da odanın içerisine süzen güneş ışığı, odaya alışa gelmedik bir hava veriyordu. bir süre bunun üzerinde kafa yordu ve ardından hızlı bir hareket ile yataktan kalktı. perdeleri tamamen açtı. hava, tahmin ettiği kadar açık değildi. zaten genelde yağmurlu ve kapalı bir havaya hakim idi yaşadığı yer.
her neyse.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta