Bilinçaltımın karanlık dehlizlerinde değil korkum
Tam karşımda durur benden habersiz
Her geçen gün daha da büyür gözümde
Yadigarı kalbimde medfun, üzüntüsü özümde
Keşke kaçacak bir yerim olsa
Ya düşsem bilinçaltımın dipsiz kuyusuna
Ya da dipsiz kuyulara düşürdüğüm
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
