Bilincimin Dipsiz Kuyusu

Bilinçaltımın karanlık dehlizlerinde değil korkum
Tam karşımda durur benden habersiz
Her geçen gün daha da büyür gözümde
Yadigarı kalbimde medfun, üzüntüsü özümde
Keşke kaçacak bir yerim olsa
Ya düşsem bilinçaltımın dipsiz kuyusuna
Ya da dipsiz kuyulara düşürdüğüm
Alt üst olmuş bilincime sığınsam
Anladım ki, tek bir sığınak yok bana
Kaçıp kurtulabilmek için senden
Çaresiz düşeceğim bu kırık dökük satırlara
Vazgeçmedikçe bu kahredici hevesten...