Bilinçaltının Ağlasıl Atlasın Kumru ...

Adının her harfine harfsiz yarınlar ekledim yar diliyle.Tercümesiz
kalışların hecelerinde kavlarını ısmarlayan gün görmüşlüğün gözünde seni düşledim.
-Bir düşle zengin olan tek aşık benim.

Sana uyanışımın uyanık hallerindeydim. Meşakkatli yolun aşk uçurumlarında başlardı şelalen. Ben bekleyişin dev kazanı gibi isimsiz hasretlere derinleşiyordum.
Yine aklıma düştü bütün gözleri özetleyen gözlerin...Rujlu dudakların..ruhun, içsel dünyan..yine adının her harfinde eridim, suya dönüşüp, dönmeyişinin buzullarında kendimle dondum, kendimle döndüm dünyanın etrafında...Gecemi hecelerin parçalamıştı, gündüzlerimi çevrimdışı acıların içi geçmiş yılları hızla bitiriyordu.
-Oysa gün görmüş sevdamızın aziziydim. Zelal sularıma karışırdı damlaların. Maşrığın kışlarında terk edilmiş sensizlik pederi değildim.