Bilinçaltı Kurgusu Şiiri - Efe Can Doğan

Duygular güçsüzdür sözcüklere dökülemiyorsa.
Yeni bir sayfa bunun içindir ve tüm olasılıkları içine sığdırır beyazlığının içine gizlenen.
Mezarlığın altında yatan biri için anlamı yoktur yeryüzündeki çiçeklerin
Yüz milyon metreküp yağmur yağsa ruhuma dokunması güç bu ıslaklığın.
O kadar çok bakıyorum ki
Gözlerim eskiyor yollarda.
Karanfil koyuyorum mezarına
Ve eski mahalleyi özlüyorum
Sarhoşken müzik dinlemek ve dans etmek
Kimse bizi rahatsız edemezdi
Geceye hipnoz olurduk
Gözlerimin arka odasına serpiştirdim seni
Yolların şeritlerine karışırdın evime dönerken
Biz o haldeyken o şehir bizi izlerdi
Kimse dokunmazdı bize yerlerde yuvarlanırken
Kanımız zehire kaplanırdı ve biz buna rağmen
Yaşardık bir günü 60 saat gibi
Yaşardık ki hayvanlar gibi
Yaşardık ki
Boşaltırdım bilinçaltımı kusursuzca yeryüzüne.
Sen şahidi olurdun gecemin ve gündüzümün.