geçen her saniye değerli
son güneş patlamalarını çözebilecek miyim acaba ?
altlarından ne çok su aktı bu köprülerin
ne geceler yaşandı, varlığın merkezinde yokluğun silah sesleriyle
mum ışıklarında artan heyecan
terk edilen gemiler
ateş gölünde direnişi damlaların
insan üzülüyor
hep sözcüleri vardı yaşam zevkinin
varoluş adına çalışırlar
cesareti, coşkuyu sömürgeleştirmeyi başarırlardı
yörüngede son uyku gecesi
yüreğimin müziği, yolumun rüzgarı ve kollarım
yaşamak zorundayım
yakınmadan.
Kayıt Tarihi : 11.2.2006 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!