serüvenimde görkemini yitirdi gözlerin İmruul-Kays'ın
arap alfabesiyle bileğime yazdığı adını sildiler büyük bir itinayla
tenim yırtılmasın diye lirik şiirleri unutmamı istediler saf korku adamlar
ne acı... Sappho'yu kovdurtular hafızamdan
ne anlamsız bir tiyatral yeri dünya dedim
talan olmuş içimin en derinlerindeki sıska tanrıya
fakat yine de kalmasını delicesine istediğim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta