Bir sokak lambasından farksızdı yalnızlığım,
Vicdanımın ekmek kırıntılarına dönüştüğü bir zamanda,
Sen vardın hayatımda.
Ellerin gelecek, gözlerin ise geçmiş kıvamında.
Yarını olmayan bir sonbahar beklerken beni,
Bir kez daha ‘dört nala’koştum sana.
Sen ise o cüsseli gövdene,aynaları kıskandıran eda ile giymiştin bir kere yalnızlığını…
Ne yapsam ‘ben’ olmuyordun.
Zırhının gövdeni saran tarafı, kalbini de almıştı içine.
Bundan sonra sen yalnız,ben yalnız bir biçimde.
Benim kalbim bir kurşun olup, delemedi senin soğuk zırhını…
Kaçıyordun kendine,
Ben ise içimdeki Seni Seviyordum,
Yolun açık olsun git Güle güle….
Kayıt Tarihi : 19.3.2007 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
