Bilinç Şiiri - Kubilay Kıran

Kıyısında toplanıyoruz gecenin ve yol kesiyoruz
Tersten okuyoruz yazılmış iyi kitapları
Çünkü eşkıyalığın bütün kurallarını hiçe sayıp
pusuya yattığımız kekremsi ağacın dibinde düş kuruyoruz.

Adetimiz üzere kurulmuş düşlerin peşindeyiz
Ve anladık ki kendi kalelerimize yaptığımız seferlerden
yine kendi kalelerimize devşirilmiş neferleriz

Fütühat, dilimizde dolaşan koskoca bir yalan
Yok tarihe geçmiş hiçbir zaferimiz
Sağaltılmış bir nar ağacıyız aslında
Tanelerimiz hem zehir, hem şifa

Ne yapsak ne etsek de küskünüz
Mayamız kin tutmaz ama içimizde ‘’kırgın gelen’’ yazar
O yüzden maiyet siziz
Gündüz göğe tuttuğumuz aynalarda
geceleri yıldızlarımız kayar

Yaratılmış bedenlere gömülmüş ruhlarız
İmtihan denilen şey ayaklarımızda pranga
Ve bu sebepten, yeminle iman ettik
huzurdan kovulmuş kabul görmeyen dualara.

Ellerimizde yasadışı bir pankartın izleriyle dolaşıyoruz
Ve hayatımızın sorusudur ki;
Yel değirmenleri dururken
biz neden kendimize karşı savaşıyoruz.

Halimiz, bozkırdan geçip giden bir trenin hali
Sıradanız. Sıradayız eski bir filmin kuyruğunda
Bir turuncun çekirdeğiyiz, inceyiz, sevinceyiz
Ve az daha ölmesek. Pırıl pırıl olacak hayat
Bilincindeyiz…