İlk sözüm, ağlamaklı anne oldu
Her ihtiyaçta, gözlerim yaş doldu
Derken merakla bakardım çevreye
Soru ve cevap girerdi devreye.
Emindim ailem iyilik ister
Küçükler sevgi, büyük saygı ister
Önemli olan bilmektir adalet
Doğru duvarda yükselir asalet.
Bu uğurda en büyük ödev bilgi
Kalp sözümü silemez hiçbir silgi
Öğretmenle aşılır tüm sorunlar
Yarına umutla baksın torunlar.
Seni çok seviyorum öğretmenim
Fark etmez senin, benim öğretmenim
Bütün okullar bilimsel yuvamız
Atatürkçü olmaktır, tek davamız.
Kayıt Tarihi : 16.2.2010 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selim Temiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/16/bilimsel-yuvamiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!