Bilim mi, İlim mi? Şiiri - Mehmet Şahan

BİLİM Mİ, İLİM Mİ?

Bilim dediğin nedir? Manasız bilmek midir?
Bilim, asıl yetiyi; ne zaman, kimden alır?
Rabbin ilk emri nedir? Manaya inmek midir?
İlimsiz bilim olmaz, olsa da topal kalır!
Kul kendin eğitse de sonunda yolda kalır!

Karıncayı fark eder; O, zifiri karadan,
Âlemleri halk eder, ol deyince Yaratan!
Kul nedir ki; ne bilsin, her bildiği sıradan;
İlimsiz bilim olmaz, olsa da topal kalır!
Birkaç arşın gitse de sonunda yolda kalır!

Alemleri bir düşün; havası var, suyu var;
Çevrendeki berduşun düşmediği kuyu var!
Gördüğünüz her düşün akıl almaz koyu var,
İlimsiz bilim olmaz, olsa da topal kalır!
Rüyaların bitse de sonunda yolda kalır!

Her şeyi madde bilme, görünmeyen yüzü var,
Mekân, mevki arama; her ortamda gözü var!
Kulakların çınlarsa, zannetme ki sözü var
İlimsiz bilim olmaz, olsa da topal kalır!
Bacasız duman tütse, sonunda yolda kalır!

Her ikisi birlikte cilasıdır sedefin,
İster ilim, isterse bilim olsun hedefin!
Birbirinden ayrılmaz halef ile selefin,
İlimsiz bilim olmaz, olsa da topal kalır!
Hangisi benlik gütse, sonunda yolda kalır!

Pîr-i Fâni der bilim, ilime beden olur,
İlim, bilme ruh gibi yaşama neden olur!
Böyle kutlu bir yolda Cennet’e giden olur,
İlimsiz bilim olmaz, olsa da topal kalır!
Kim ki hep böyle bilse sonunda murat alır!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
15.12.2018 - İSTANBUL