BİLİCİSİN, GÖRÜCÜSÜN
Yoktan var eden Allah’ım
Bilicisin, görücüsün
Arşa yükseldi eyvahım
Bilicisin, görücüsün
Yanlış çıkar doğrularım
Hep pişmanlık olur kârım
Duyulmaz ki ahu zarım
Bilicisin, görücüsün
Konuşurum dinleyen yok
Az söylerim, sayılır çok
Fırlamış bir kez yaydan ok
Bilicisin, görücüsün
Sen harcarken bütün varın
Söz dinlemez evlatların
Büyüyecek hepsi yarın
Bilicisin, görücüsün
Halil, açtım ellerimi
Zikre verdim dillerimi
Kıran kırsın güllerimi
Bilicisin, görücüsün
22/03/2016 – 22:10
Halil ManuşKayıt Tarihi : 24.3.2016 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!