Bilgisayar Şiiri - Abbas Paksoy

Biraz heves ettim, biraz da merak.
Dedim ki, her ev’e bir tane gerek.
Teknoloji’yi, biraz da biz görek.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Yeni bir çağı açtı, bilgisayar.
Sen dokunmadan, bin çeşide kayar.
Anlamazsan, veremezsin ona ayar.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Bir cebi’nin içinde, bin cebi var.
Aradıkça, bulunmayan dibi var.
Sanırım, bunun içinde, Nebi var.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Bilgide asla sınırı yok, sonsuz.
Damar’larında hiç kan’ı yok, kan’sız.
Ceryanla çalışır, bedeni can’sız.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Bir fare’si var, her yere giriyor.
İstediğin bilgileri, veriyor.
El’inden çıkmıyor, sinsi yürüyor.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

İnternet diye, uzun bir bağı var.
Hatlarını bilmezsen, iş’lerin zor,
Ekran, bazen mavi olur, bazen mor.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Başına oturursan, kalkmak bilmen,
Sinirlenirsin ama, koşup yelmen.
Yemeği unutun, sofra’ya gelmen.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Sohbet etmek için, dostlar buldurur.
Gönlüne, heyecan, neşe doldurur.
Hovarda’lar, eğlenceden çıldırır.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Masa başından, ticaret yaptırır.
İş’ini bilmeyen, para kaptırır.
Bazen, koca’yı karı’ya çattırır.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Savaşlar bile, bununla oluyor.
Bazen iyi, bazen kötü ölüyor.
Bir tıklamaya, her şeyi biliyor.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Heçkırlar, virüs’lerini gönderir.
Programı, akla takla dönderir.
Ne var ne yoksa, hepsini sindirir.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.

Paksoy'umuda, düşürdü peşine.
Akıl, sır, erdiremedim iş’ine.
Şeytan’ın bile, oturmuş döşüne.
Bir alet aldım, adı bilgisayar.