Kendini arayan bir adam tanırdım eskiden
Açıklayamadıklarıyla alırdı her nefesini
Ruhundaki ağır bir savaştı derinden
Hep duyurmak istemişti sesini
Uzaklardaydı birgün geldiği yerden
Güneşin batışını izlerken bulmuştu kendini
Karamsarlık akıyordu gözlerinden
Haykırmak istiyordu derdini
İlahi sözcükler döküldü dilinden
Mevlasına açmıştı kalbini
Ilık yaşlar süzülüyordu yüzünden
Hatırlıyorum neredesin dediğini
Günde beş kez alnı secdeye değerken
Hep kalbinde seni beklediğini
Bilgimin üstünde bildiğim kaderken
Hatırlıyorum hep yolunu gözlediğini
Her zaman yaptığı gibi yürürken
Nereden bilebilirdi her şeyin değişeceğini
Cennetten gelmiş bir varlığı görürken
Hep seni arıyordum diyeceğini
Artık ruhundaki savaş bitmişken
Karşısındaki beni göreceğini
Yanında attığı adımları izlerken
Gözlerinde geleceğe gideceğini ve şunu diyeceğini
Sen neredeydin hep seni bekledim
Ya gelmeseydin işte ben o zaman neylerdim
Duyuyorum şimdi o adamın şöyle dediğini
Tek bir dua olarak söylediğini
Bana sensiz bir an nasip olmasın
Mevlam canlarımızı beraber alsın
Huzurumda sonsuzluğumda bana kalsın
Canımın içindeki can bana kalsın.
Kayıt Tarihi : 14.12.2016 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni şiir yazmaya mecbur eden canım karım.Senden önce farklı bir ben vardı...
Bence bu tür alanlarda da yazmalısınız.
Anlamadığım bazı kelimeler oldu.Araştırınca çok derin ve anlamlı olduğunu gördüm.
Acaba bana yardımcı olurmusunuz? Bazı şiirlerim ve yazılarım var.
Ne yapmalıyım?
Başarılar...
Şiir değilde sanki bir betimleme deryası gibi eserleriniz.
Her okuduğumda farklı anlamlar çıkardım.
Çok başarılı.
Dilerim en kısa sürede eserinizi okumak nasip olur.
TÜM YORUMLAR (7)