Bilgi Annem (Öğretmenim)

Söz vermiştin
Hani gitmeyecektin
Hani bırakmayacaktın beni
Böyle çaresiz böyle savunmasız kimsesiz sensiz
Hani hep bir çınar gibi yanıbaşımda olacaktın
Sığındığım gölgesine
Yapraklarını hiç dökmeyecektin hani
Hazan mevsiminde bile.

herşeyi öğretmiştin bana hayata dair
öğretmiştin herşeyide,
neden hiç öğretmedin ayrılığın mecburi istigametini
O kapkaranlık yolu
O hayatın dik yolunu
Ansızın çıkıp gittin hayatımdan
Henüz gün almıştım on bir yaşımdan
Bir kor gibi düştü yüreğime hasretin.
Sanki ne vardı ne diye gittin.
Oysa sen bilgi annemdin
Annem kadar azizdin mübarektin
Annemin şevkatiyle açtığında kollarını bana yedi yaşındaydım
işlenmemiştim hamdım
Ne biliyorsam ne öğrendiysem
Hepsini senden aldım
Bak işte ayrılığın acısınıda ilk sende tattım

Sen gittiğinde
Gözlerimden ışık gitmişti
Sen gittiğinde
Yüzümden renk gitmişti
Sen gittiğinde
Bir filiz gibi boynum eğilmişti
Kalem beni karalamış
Silgi beni silmişti
Hasret boynuma kement gibi geçmişti
Uçurumdu bir yanım
Bir yarım sende gitmişti
neden öğretmedin ayrılığın mecburi istigametini
O kapkaranlık yolu
O hayatın dik yolunu

Senden sonra yetim gibiydim
Bütün öğretilerin yankılanıyordu beynimde
Bana hep seni anlatıyor uğulduyordu içimde
Senden sonra deli gibiydim
Hiç birşeyin rengi yoktu gözümde
Yanıyordum bir volkan kaynıyordu yüreğimde

Eyy hayallerimin kahramanı
Eyy yandığım andıkça adını
Neden söyle neden gittin
Bir çocuğun yüreğini toz duman ettin
neden gittin söyle neden
Okuyup adam olacaktım bak sensiz beceremedim
Neden söyle neden gittin
Sen benim bilgi annemdin
Ayten öğretmenimdin
Şimdi yıllar sonra hala hasretimsin
Hala hazretim
Hala saygımdan adını anamadığımsın
Hala kutsal değerim.
Hala yüreğim iki parça
Biri rahminde yeşerdiğim Rahim annem
Biride sen öğretileriyle yetiştiğim Bilgi annem