Bilgelik Şiiri - Fahri Bulut

BİLGELİK
Bilgelik her kula olmaz ki nasip,
Onu keşfedemez, cahil deli der.
Özünden kamildir, sohbette edip,
Arifler keşfeder, nebi, veli der.

Saf bir melek gibi, tertemiz huyu,
İnsan üssü olur, hisle, beş duyu,
Çıkar dünyasında, azaldı soyu,
Eriyen karların, coşkun seli der.

Ağzından ham çıkmaz, pişirir sözü,
Sözüne uygundur, vicdanı, özü,
Gerçekleri görür, açık kalp gözü,
Çok yüce dağların, seher yeli der.

Bilge bir adamdı Mustafa kemal,
Ondan bütün dünya olmuştur hayran.
Sende gör gerçeği ulusum uyan,
Has bahçenin eşsiz soylu gülü der.

Boş teneke gibi, cahil gür öter,
Fitne, fesatlıktan, İblisten beter,
Dalkavuk yandaşlar, suç, kusur örter,
Bilgeler bunlara, usu deli der.

Rızazade, bilgelere hayranım,
İlme adak ettim, bu tatlı canım,
Ağır basmalıdır kâmillik yanım,
Kıymeti ölçülmez, anzer balı der.
05 NİSAN 2013
FAHRİ BULUT RIZAZADE