ŞİİR
Cemil Meriç’e
Dost iklimlerde yeşerir sevgi
Hayat gibi sıcak ve dost
Yorulmak bilmez kanatların
Baba dedin mi oralarda
Sesimi duydun mu
Sigarımın dumanından tanıdın mı
Ya ayak sesimden çıkarttın mı beni
Ben geldim diye tekmeledin mi anneni
Horlamamla uyandın mı hiç
Ben; ismini
Derin harfle
Kazıdıktan gayri yüreğime
Kaç yazar yanımda olmasan
Dirense de toprak
Cemre düşmüş bir kere
Daha başlamadı dur
Zor bir hayat var önünde
Sağlığı da var bu işin hastalığı da
Ağlamadan gülmek aykırı kanunlara
Sevilmek sevmeden gaddarlığı yaşamın
Düşüp yaralanmadan büyümek yok
ŞİİR II
Kalemimden dökülsün kelimelerim
Bırak
Dansetsinler alev alev
Sonsuz bahçesinde hayallerimin
Adam düşünceliydi o gün
Tanrıça canı sıkıntılı
Yolları artemis tapınağı
Ne var dedi sıradan basit adam
Derdin ne
Zaman bu zaman mı bebeğim
Saat bu saat mi?
Sorumluluğun sigara dumanına
Yüklenmediği mekanlardan mı gelişin
Uzaklardan hatırlatmamı tekmelerin
Bir ilahi ferman mısın değişime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!