Gel seninle uzak diyarlarda
Yıldız toplayalım
Umut toplayalım,sepet sepet
Sevgi toplayalım küfeler dolusu
Ağır gelmesin omuzlarındaki yük
yüreğindekinden
Yapraklar kopup nasıl düşüyorsa yerlere
Yüreğimde de o misal
sanki birşeyler düşüyor
Koca ağaç sallanırken yalpalayarak
Bende kendimi,gövdemi tutamıyorum
Gözlerim sararmış ağacın sarı yapraklarında
Çaresizlik içinde gidip gelen,
Çırpınışlardı duygularım.
Ucu bucağı olmayan ummanlardı...
Depremler vardı beynimde
Tahrip gücü çok yüksek,
İçimde herşeyi yerle bir eden.
Bu dünyanın düzeni
Hergün gideni,geleni
Bir varmış,bir yokmuş misali
Gördünmü hiç bileni
Hayatın gizemini
Dünyanın en güzel varlığı iken
Görünmeyen bir el gibi
Dünyayıda güzelleştirmesi
Hiç farkedilmeyen kadınlar...
Elleri aslında yürekleri
Dokundular herşeye
Öyle kırdın ki beni
Parçalarım dağıldı
Önce yüreğim düştü yere
Ve
İki damla gözyaşı üstüne..
Bundan böyle üzemezler
Üzülecek hâl mi kaldı
Bundan böyle ezemezler
Ezilecek hal mi kaldı.
Dünya zalimlerle dolu
Ben denizin mavisinde,
Beyaz köpük esintiyim.
Gökyüzünün engininde
Altın bir top salıncağım.
Çimenlerin yeşilinde
Beyaz gelin çiçeğiyim.
Aradığım birşey var nağmelerde
Kuşların ötüşünde,güneşin renginde
Aradığım birşey var çiğ tanesinde
Gül hüznünde,bülbül sesinde
Aradığım birşey var,bulamadığım
Adını koyamadığım
Sarı papatya
Mor menekşe,nilüfer
Nergisim
Manolyam
Aseryam
Ful, yasemen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!