Emri verince ulu başbuğ Enver,
Hangi yiğidin tüyleri ürpermez.
Seslenince Türk'ün paşası Enver,
Hangi bozkurt yürek canını vermez.
Mefkuremiz bellidir; ancak Turan.
Sevdanın yüce dağına tırmanmak çetindir
İhtişamıyla kıskandırır nice karlı dağları
Nazarından fışkırıyor bir başka füsun, sihir
Sanki yamalıyor yüreğimdeki açık yaraları
Gözlerinin karası...
İşte hazan mevsimi, işte eylül
Ağaçlar uğurluyor yapraklarını, bir sonraki vuslat için.
Ben seni seviyorum kavuşmayı beklemeden, düşünmeden
Bulutları yakalayamayan ufacık tepeler gibi.
Duyuyor musun sevgilim?
Bunlar işte kalemimin göz yaşları.
Ülkümüz uğrun can vermek varsa bu acunda.
Gazi-i namdar Enver gibi çeğen tepesinde,
Feda olsak da bu uğurda üzülmem.
Tanrı dağında buluşacağımız o kutlu günü
Mustafa Kemal'in istiklal sabrı ile beklerim
Beklesek de kaç asır gam yemem.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!