Duvarların benle konuştuğu saatler
Gecenin 2'si
Koltukların duygularının olduğunu öğrendiğim saatler.
Haykıran yalnızlığımın sessizliğini farkettiğim saatler
Gecenin 2'si
Kelebek cesetleriyle dolu bedenim
Her umutta yeni bir kelebek ordusu uçuşuyor içimde
Kanıyorum her seferinde bu yalancı orduya
Unutuyorum kelebeklerin ömrü 1 gündür, unutuyorum...
Ölü suya ne zaman küssem
Çekilirim mor dünyama
Bir adaya kapanırım sonra
Dışını su kaplamayan
Yüzerek gelemesin kimse
Her sokakta bir anımı bıraktım
Bu şehirde
Her köşebaşında ağlayan bir ben
Parklarda koşan çocukluğum
Salıncaklar üzgün müdür şimdi?
İçimde sen varsın
Ve senin içinde boşluk var
Durmadan genişleyen
Ben yüzümde cennet kaygısını taşıyorum
Sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!